ببینید| نامه شوماخر ایران به شوماخر/ آمریکایی بازم؛ با چینی کنار نمی‌آیم/ از سفر بدون ترمز تا چالوس تا قهرمانی با پراید/ دختر ۱۳ساله نقشه خوانم شد
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۸۷۶۴۹
خبرورزشی – محدثه جوادی؛ بیوک جدیری شوماخر ایرانی با ۸۵ سال سن همچنان مسابقه می هد. او بخشی از بستنی فروشی‌اش را تبدیل به کلاس رایگان رانندگی برای جوانان کرده تا تجربیات خود را با آنها به اشتراک بگذارد مرد خنده روی پیست‌های ایران به شوماخر نامه زده و ادعا می کند از تمام اتومبیلرانان دنیا بیشتر کاپ گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چه شد به شما لقب شوماخر دادند؟
ماجرای لقب بیوک شوماخر به ۲۵ سال قبل برمی‌گردد که برای مصاحبه با یکی از مجلات خودرو به دفتر کارشان رفته بودم. وقتی مصاحبه چاپ شد دیدم نوشته‌اند بیوک جدیری؛ شوماخر ایران. وقتی دلیلش را جویا شدم گفتند تو از شوماخر هم بیشتر کاپ گرفته ای. البته درست می‌گویند، چون شوماخر حدود ۸۰ کاپ گرفته اما من ۱۶۰ کاپ گرفته‌ام.
داستان نامه شما به شوماخر چیست؟
وقتی شنیدم شوماخر هنگام اسکی زمین خورده و به کُما رفته، با دوستان دور هم جمع شدیم و برایش نامه نوشتیم. در آن نامه برایش نوشتم شوماخر واقعی تویی و من ادایت را درمی‌آورم و در پایان نامه آرزو کردم هرچه زودتر سلامتی‌اش را به‌دست بیاورد و به پیست برگردد.
شوماخر ایرانی ما از چه زمانی رانندگی را آغاز کرد؟
من از ۶ سالگی پشت فرمان ماشین برادرم (اسد جدیری) که قهرمان اتومبیلرانی کشور بود می‌نشستم و با اینکه به زحمت پایم به ترمز و کلاچ می‌رسید اشتیاق زیادی برای یادگیری داشتم. رانندگی را با هیلمن‌های قدیمی که بی‌شباهت به بنز ۱۷۰ نبودند آموختم. ۲۰ سالگی گواهینامه گرفتم و از تبریز برای کار به تهران آمدم، راننده تاکسی بودم،کم کم یک زمین در گیشا خریدم و مرغداری در آن زدم، پولم جمع شد، ماشین خریدم و شروع به مسابقه دادن کردم.
اولین مسابقه ای که دادید چه زمانی بود و با چه ماشینی؟
من فکر می کنم در دهه هفتاد مسابقه دادن را آغاز کردم. اولین ماشینم پراید بود و اولین باری که مسابقه دادم سوم شدم. تمام این افتخاراتی که کسب کردم در سن ۵۰ سالگی به بعد بود. به یاد دارم در یک روز سه کاپ گرفتم؛ با پراید، پیکان و بی ام و. واقعا عشقم رانندگی و مسابقه دادن بود. بعد از پیروزی هایم نیز دونات قهرمانی می‌خورم.
چرا همیشه عدد ماشین مسابقه شما یک است؟
به دلیل سن و سالم و پیشکسوتی همیشه به من شماره یک را می دهند، من نیز همیشه اول می شوم (با خنده). همیشه ام عادلانه مسابقه می دهم، وقتی که حس کنم ماشینم از رقبایم بهتر است، مسابقه نمی‌دهم.
فرزندتان مانند شما شوماخر شدند؟
آنها راننده های خوبی هستند اما بعد از ازدواج دور اتومبیلرانی را خط کشیدند. من زمانی که دو پسرم سه ساله بودند، آنها را روی زانوی خود می نشاندم و نحوه گرفتن فرمان را یادشان می‌دادم. وقتی ۶ ساله شدند به صورت کامل رانندگی کردن را یاد گرفتند و در نوجوانی قهرمان اتومبیلرانی شدند اما وقتی ازدواج کردند دور اتومبیلرانی را خط کشیدند و دیگر مسابقه ای ندادند اما من ول کن پیست نیستم.
شما هنوز هم مسابقه می دهید؟
بله اما الان خرج ماشین بالاست و بیشتر ترجیح می دهم در مسابقات رالی شرکت کنم. سه سال پیش در رالی یک دختر ۱۳ ساله نقشه خوان من بود، یک پیرمرد ۸۲ ساله در کنار یک دختر ۱۳ ساله. هنوز هیجانات دوران جوانی‌ام را دارم.
از سرنوشت اتومبیل‌هایی که با آنها مسابقه داده‌اید بگویید.
اتومبیل هایم را نگه داشته ام به غیر یکی از آنها که برای سال ۱۹۷۲ است و بیش از ۵۰ کاپ با آن گرفتم، آن را تقدیم سیل زده ها کردم.
تا به حال در مسابقه ها آسیب ندیدید؟
خیر؛ من ۲۰ سال است پای ثابت مسابقات اتومبلرانی ام و با اینکه اعتقادی به ترمز ندارم تا به حال تصادف نکرده ام. ذهن ورزشکار با افراد معمولی فرق دارد. یک اتومبیلران می داند شاید در طول مسابقه تصادف کند و حتی بمیرد. یک کوهنورد هم می داند که ممکن است گرفتار بهمن بشود و جان خود را از دست بدهد اما با این حال ریسک می کند و آن طور که افراد معمولی فکر می کنند، فکر نمی کند. من خودم در مسابقات رالی سه متر به هوا رفتم و پرت شدم اما با این حال هنوز هم به مسابقه می روم.
از بدلکاری فیلم سرعت بگویید.
من در سال ۱۳۷۵ بدلکار فیلم سرعت به کارگردانی محمد حسین لطیفی بودم. فیلم هول محور مسابقه و ماشین و رالی می گذرد، تجربه خوبی بود که در کنار دوستان داشتم.
بهترین ماشینی که داشتید، چه بود؟
من به شدت آمریکایی بازم؛ ماشین های ژاپنی، آلمانی و فرانسوی را هم دوست دارم اما به هیچ وجه با ماشین چینی کنار نمی آیم. بهترین ماشینی که داشتم فورد تاندربرد بود که دو رنگ سفید و قرمزش را خریدم و سال‌ها با آنها کیف کردم. بعد از آن بی ام و ۲۰۰۲ ام را گرفتم که تبدیل به نماد من شد. یک پورشه قرمز ۳۵۶ نیز داشتم که ماشین عروس دخترم هم شد. من اگر زمانی تصمیم گرفتم از این حرفه خداحافظی کنم تمام ماشین ها و کاپ هایم را تقدیم به موزه می کنم. تا چه زمانی در این حرفه می مانید؟
تا زمانی که بتوانم مسابقه می دهم. من شیفته سرعتم و با این کار زنده ام. الان نیز دوست دارم تمام تجربیاتم را در اختیار جوانان بگذارم. آنها فقط یک فیلم از اتومبیلرانی می ببنند و دوست دارند ادای ما را در بیاورند به همین خاطر تصادف می کنند. من کلاس رایگان برای آنها برگزار کردم تا طرز درست رانندگی کردن را یاد بدهم. من از اینجا تا چالوس یک ترمز نمی گیرم و تصادف هم نکرده ام. دوست دارم همین را به جوانان یاد دهم.
چرا کلاس هایتان را رایگان برگزار می کنید؟
من بخشی از مغازه بستنی فروشی ام را کلاس رانندگی برای جوانان کردم، به خاطر مسابقه های زیادی که داده ام تجربه ی زیادی دارم و دوست دارم تجربیاتم را در اختیار جوانان بگذارم. اگر می گفتم نفری ۱ میلیون بدهید تا من تجربیاتم را به شما بگویم از ارزش خودم کم می کردم. من ندار نیستم فقط دوست دارم اصول رانندگی را به آنها یاد بدهم. رانندگی فقط گاز دادن نیست. باید قوائد را بلد باشیم. به آنها نکاتی را می گویم که تا به حال کسی به آنها نگفته است. یاد می دهم چگونه باک سوراخ را با خرما درست کنند یا اگر رادیاتورشان سوراخ شد با تخم مرغ و سیمان تعمیر کنند.
سر و کله زدن با شاگردان شما را اذیت نمی کند؟
نه اصلا؛ من واقعا دوست دارم برای جوانان وقت بگذارم. سرو کله زدن با شاگرد اصلا اذیتم نمی کند. همیشه سعی می کنم جوانان را بخندانم، به آنها روحیه بدهم و اصول درست رانندگی را به آنها یاد بدهم. جوانان در رانندگی فاصله را رعایت نمی کنند. من همیشه لبخند به لب دارم و یکی از دلایلی که من سرپا را نگه داشته خنده است. در این سن حتی یک قرص سر درد هم نخورده ام و با ورزش و خندیدن سالم مانده ام.
چگونه همیشه خنده به لب دارید؟
من از جوانی همین گونه بودم تا همین الان. همیشه شاد و سرحالم. فرقی ندارد کجا باشم و چه کار کنم. مهم این است حال خودم و اطرافیانم را خوب کنم. الان نیز دوست دارم به جوانان روحیه بدهم و کنار آن ها باشم.
منبع: پارس فوتبال
کلیدواژه: اتوموبیل رانی خبر ویژه دوست دارم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۸۷۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مدال طلای ۴۰۰ متر با مانع آسیا به دختر دونده ایران رسید
آفتاب‌‌نیوز :
به گزارش روابط عمومی فدراسیون دوومیدانی، نازنین فاطمه عیدیان لحظاتی قبل موفق شد در جریان برگزاری مرحله نهایی ماده ۴۰۰ متر با مانع مسابقات دو و میدانی جوانان قهرمانی آسیا ضمن شکستن رکورد ملی جوانان و بزرگسالان برای اولین بار یک مدال تاریخی به رنگ طلا را کسب نماید.
بر همین اساس، این بانوی جوان و خوش آتیه کشورمان موفق شد با ثبت حد نصاب ۵۸.۸۶ ثانیه زودتر از سایر رقبای خود از دیگر کشور‌های آسیایی از خط پایان عبور کند و مدال طلا این رقابت‌ها را به دست آورد.
گفتنی است، عیدیان با ثبت این زمان رکورد ملی رده سنی جوانان که با حد نصاب ۵۹.۴۸ ثانیه در اخیار خودش بود بهبود ببخشد.
وی همچنین رکورد ملی رده سنی بزرگسالان کشورمان در این ماده را که با حد نصاب ۵۹.۱۶ (۱۴۰۲/۶/۱۰- تهران) در اخیار شهلا محمودی بود ارتقا دهد و عنوان رکورد دار جدید ملی کشورمان در این ماده را به خود اختصاص دهد.
نازنین فاطمه عیدیان سال گذشته موفق شده بود مدال نقره را در این رقابت‌ها کسب نماید، اما این برای اولین بار است که دو و میدانی ایران توانسته در بخش بانوان مسابقات قهرمانی جوانان آسیا یک مدال طلا آن هم در دو‌های با مانع کسب نماید.
منبع: خبرگزاری مهر
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد